رها کسی شبیه خودم

پدر اندر پدر اندر پدرم نوکرتست

افتخارم همه این است سرم نوکر تست

بسته ام شال عزا را به سر کودک خود

باشد آقا که بگویم پسرم نوکر تست

مادرم شیر غم عشق ترا داده به من

هرچه دیدیم به شهر و سفرم نوکر تست

همه ی هستی ما بسته به الطاف شماست

این دل محتضر و مختصرم نوکر تست

دخترانم همگی گریه کن داغ توام

افتخاری است چنین مفتخرم نوکر تست

اشک می ریزم و با داغ شما دمسازم

پدر اندر پدر اندر پدرم نوکرتست

جمعه ها را می شمارم تا بیاید یارمن

بیقرارم غصه دارم تا بیاید یارمن 

فصل فصل هستی ام بوی زمستان می دهد

چشم در راه بهارم تا بیاید یارمن

من علیرغم تمام غصه های بیش و کم 

 با ولایش رهسپارم تا بیاید یار من 

نامی از دلدار در دست آن را روز و شب 

بر سر خود می گذارم تا بیاید یار من 

خلوت تنهایی ام را عطر او پر می کند 

تا که یادی زو بیارم تا بیاید یارمن 

لحظه هایم بوی عصر جمعه ها را می دهد

جمعه ها را می شمارم تا بیاید یارمن 

جمعه ها را می شمارم تا بیاید یارمن

بیقرارم غصه دارم تا بیاید یارمن 

فصل فصل هستی ام بوی زمستان می دهد

چشم در راه بهارم تا بیاید یارمن

من علیرغم تمام غصه های بیش و کم 

 با ولایش رهسپارم تا بیاید یار من 

نامی از دلدار در دست آن را روز و شب 

بر سر خود می گذارم تا بیاید یار من 

خلوت تنهایی ام را عطر او پر می کند 

تا که یادی زو بیارم تا بیاید یارمن 

لحظه هایم بوی عصر جمعه ها را می دهد

جمعه ها را می شمارم تا بیاید یارمن 

در ترنم باران یادلاله ها خوش باد 

در طلوع بی پایان یاد لاله ها خوش باد 

 مهر می رسد از راه مهرعشقشان بر دل 

در طلیعۀ ایمان یاد لاله ها خوش باد 

 تا همیشه می مانند این جوان دلان عشق 

سرفرازی ایران یاد لاله ها خوش باد  

هرچه آمده در دست امنیت، امید ،ایمان

در تلاطم دوران یاد لاله ها خوش باد 

نقشبند تاریخ است یاد آن حماسی مرد 

از تبرک ایشان یاد لاله ها خوش باد 

آسمان چشمانم ابری است وبارانی 

 در ترنم باران یاد لاله ها خوش باد 

صبح دیدار یار می آید

در زمستان بهار می آید

چشم دل بازکن که جان بینی

صبح بی انتظار می آید

از تلاطم گذر کند دیده

بر دل ما قرار می آید

وقت بیداری است برخیزید

که ترنم به کار می آید

با عنایات حضرت خورشید

بوی وصل نگار می آید

حافظانه بخوان غزل ها را

فصل شعر و شرار می آید

شهریاری که دور از شهر است

جانب این دیار می آید

به علی ولی قسم اینک

صاحب ذوالفقار می آید

دست پر مهر او شکوفه نشان

بر کویر و غبار می آید

بوی اسفند و کندر و عوداست

بر دل غصه دار می آید

از زمستان غیبتش سیریم

در زمستان بهار می آید

# مهدی طهماسبی

98/6/28

میدان همراهی ست 

هنگام همگامی است 

برخیز باید رفت تا قله ی عزت

برخیز ای همدل 

ای آشنای لحظه های  همدلی هایم 

همراهی ات را چشم در راهم 

با حرفها با گام ها با دستها همراهی بنما 

من مرد میدان 

دلتنگ یارانم 

از نسل دیروزم 

همرنگ فردایم 

برخیز باید رفت 

تا بی کران  آشنایی ها 

رنگ صداقت دارد احساس تمنایم 

همراهی ات را چشم در راهم 

 ای مرغ به آشیان رسیده

خورشید به کهکشان رسیده

در غربت خاک و قحطی بال

 از خاک به آسمان رسیده

در خون رشید خود تپیده

آرام به دوستان رسیده

یک عمر پی شهادتی تو

اینک به امید جان رسیده

از یمن دعای جمکرانی

در وادی بیکران  رسیده

 از فیض صفای کربلایت

تا نقطۀ لامکان رسیده

با این تن پاره پاره در خون

در محفل عاشقان رسیده

 ما منتظر دعای سرخیم

ای مرغ به آشیان رسیده

مهدی طهماسبی دزکی – بروجن 98/10/13

عمری است پی شهادتم من                                   لبریز می ارادتم من

من باده خور می حسینم                                 عمریست که در پی حسینم

ثاراللهی ام امیر لشکر                                       جان یافته از مرام حیدر

این حرف تو بوده حاج قاسم                           باعشق سروده حاج قاسم

تو فاطمیه ندیده رفتی                                 عشق است به جان خریده رفتی

ای مرغ به آشیان رسیده                         خورشید به کهکشان رسیده

درمکتب بی مثال ایثار                                   بودی تو پی کمال ایثار

در سوریه و عراق و ایران                                 بودی تو امیر بر دلیران

ناگاه غریبه وار رفتی                                        دی ماه در انتظار رفتی

لبخند به لب رها شدی تو                             همصحبت کربلا شدی تو

سردار سپاه قدس بودی                             تو چشم به راه قدس بودی

مردانه دلیری ات گواه است                     مردانگی ات در این سپاه است

بر دست شقی ترین شقیان                       نامرد دلان اهل طغیان

کردی تو تبسمی و دیدی                    از خاک به آسمان رسیدی

در غربت عشق آرمیدی                     یاران شهید خویش دیدی

یاران شهید لشکرت باز                    آغوش نموده باز و همراز

گفتند که حاج قاسم ما                        آمد به دیار اهل دلها

خوش آمده ای دلاور ما                      فرماندۀ خیل و لشکر ما

دروقت سحر به شهر بغداد                    این قرعه به نام عشق افتاد

این جام طهور گل نشانه                  شد نوش به جانت عاشقانه

رفتی و به دوستان رسیدی                   از خاک به آسمان رسیدی

اینک دل ماست بی تو غمدار                 دستی به دعا کنون تو بردار

98/10/13

دست هایم تهی اما دل من سرشار است

تا جواد است و گل سر سبد بازار است

روزهای خسته ام و خستگی ام بی پایان

حرمش منزل این خسته دل بیمار است

می شوم همنفس باد صبا راهی شوق

تا بدان سو که ارادتکه آن دلدار است

لحظه ای مکث کنم دست ارادت بنهم

به روی سینه که این سینه من غم دار است

بر لبم نام جواد است که می روید باز

گرچه پیشینه من ساده و بی مقدار است

از تجلی گه دل مشهد گل می آیم  

دست هایم تهی اما دل من سرشار است